Dag 12 Saint-Cyr - Charroux op km 1053

Hoe doen andere Compostella fietsers dat toch? Als wij nog zitten te ontbijten moeten we nog alles inpakken en vader en zoon van gisteravond fietsen al voor 09.00 uur bepakt en bezakt de camping af!

Wij vertrekken anderhalf uur later, en heerlijk, geen wolkje aan de lucht, richting Poiters. Bij Dissay kasteel bekeken met keihard kwakende kikkers, hartstikke mooi om te zien en te horen! Voor Poiters hebben we een hele morgen uitgetrokken, mooi centrum met prachtige 12e eeuwse kerk Notre Dame La Grande, vooral ook van binnen de moeite waard te bekijken. Lijkt wel Moorse stijl maar is het niet. We komen mensen tegen die we al eerder ontmoet hebben. Terrasje gepikt.

Verder op de route ontmoeten we Arie en Peter, oude bekenden van de camping uit Tournai, en Jeanne en Martin uit Uden. Heel verhaal hoe wij hun vieren voor de 2e keer tegenkwamen, maar ook zij stonden aan gesloten/niet bestaande campings. Rond zes uur staan we dus met zijn zessen in Charroux op zoek naar een slaapplek toen een vrouw naar buiten kwam en wel wat wist. Wat er dan gebeurt is met geen pen te beschrijven. De vrouw rijdt ons voor naar haar huis. Het zijn mensen uit Wales, Marlo en Val Hall en zij stellen hun complete huis ter beschikking aan 6 vreemden. Dutch, dat dan wel. Iedereen een kamer, wij in de masterbedroom. Waar slapen ze dan zelf? Op de bank volgens ons. Er komt bier en wijn op tafel, ze laat the fridge zien, we mogen, moeten zelfs nemen wat we willen. Hun huis is ons huis. Make yourself comfy. Val begint voor ons te koken, terwijl we uitdrukkelijk hebben gezegd dat het niet hoeft! want de vier zijn inmiddels aan het koken met hun pas gekochte spaghetti en wij hadden al gegeten. Om een lang verhaal kort te maken om half negen moest er weer gegeten worden, veel teveel vlees, groenten en mashed potatoes (laatste 2 wegens omstandigheden door mij gewassen en fijngesneden) en flessen wijn op tafel, fruit en later kaas en brood en desgewenst koffie of thee. All because we are Dutch people on our way to Compostelle. Ze zeggen het de hele tijd, 'we love the Dutch'. Over deze avond valt nog veel te vertellen maar het belangrijkste is wel dat niemand van ons ooit zo'n hartelijke gastvrijheid had meegemaakt, the will to please Dutch guests, werkelijk ongekend!