Dag 33 Alto do Poio - Portomarin op km 2354
Door: Stephanie
Blijf op de hoogte en volg Joop en Stephanie
18 Juni 2014 | Spanje, Portomarín
De zonsopkomst op 1335 meter is prachtig. De natuur is rustig, je hoort alleen de vogeltjes en een haan die een beetje te veel kraait.
We beginnen aan de 12 km lange afdaling. Als we pas 70 meter gezakt zijn stoppen we even om het uitzicht te bewonderen. Het is superhelder weer en we kijken neer op de talloze bergen waarvan in de dalen de mist nog inhangt. Daarna verder met de afdaling waarna ik Joop heel snel uit het oog verlies; hij suist met 67 km per uur de berg af, dat zijn sport. Mijn sport is de omgeving bekijken want jee wat is ook deze afdaling weer mooi. Links in mijn kleine achteruitkijkspiegeltje zie ik hoe de mist achter mij uit de dalen optrekt, rechts zie ik de enorme gapende dalen met groene, dichtbegroeide hellingen en als ik daar naar kijk wordt ik beetje wiebelig, maar goed. In Triacastela nemen we even pauze om bij de komen en na Sarria zijn beklimmingen van 7 tot 9% de orde van het uur! Met bijbehorende afdalingen natuurlijk.
In Samos weer een pauze om o.a. de preromaanse kapel met een Cyprus die 1000 jaar oud is te bekijken Volgens de info van het boekje dan want zo ziet ie er niet uit. Het monastrio met een prachtig barokke gevel is indrukwekkend. Weer verder, de natuur is hier niet erg bijzonder, soms lijkt het zelfs Nederland met zwart witte koeien in de wei! We dalen weer verder af moeten ineens op de rem want rechts in bocht zien we ineens de brug bij Portomarin. Pas als we de brug over zijn en bij de rotonde met hoge trap die de stad inleidt staan, besluiten we hier te blijven, is dat een last minute planning. Joop zoekt de camping op want die schijnt er een te zijn, maar als we daar pas na een half uur aankomen weten we niet hoe snel we moeten omkeren, er staat niemand en bovendien, wat moet je zover stad uit. We nemen midden in Portomarin een pension met uitzicht op het meer. Mooi stadje waar we heerlijk buiten, jawel, voetbal kijken tussen allemaal Engelsen. Waar ze nou precies voor zijn is niet duidelijk, maar het maakt mij ook niet niet uit want ik heb hier zat te kijken naar wat hier allemaal op te terras gebeurt. Joop geniet van het voetbal, want ja wat zitten we weer op een leuke plek.
We beginnen aan de 12 km lange afdaling. Als we pas 70 meter gezakt zijn stoppen we even om het uitzicht te bewonderen. Het is superhelder weer en we kijken neer op de talloze bergen waarvan in de dalen de mist nog inhangt. Daarna verder met de afdaling waarna ik Joop heel snel uit het oog verlies; hij suist met 67 km per uur de berg af, dat zijn sport. Mijn sport is de omgeving bekijken want jee wat is ook deze afdaling weer mooi. Links in mijn kleine achteruitkijkspiegeltje zie ik hoe de mist achter mij uit de dalen optrekt, rechts zie ik de enorme gapende dalen met groene, dichtbegroeide hellingen en als ik daar naar kijk wordt ik beetje wiebelig, maar goed. In Triacastela nemen we even pauze om bij de komen en na Sarria zijn beklimmingen van 7 tot 9% de orde van het uur! Met bijbehorende afdalingen natuurlijk.
In Samos weer een pauze om o.a. de preromaanse kapel met een Cyprus die 1000 jaar oud is te bekijken Volgens de info van het boekje dan want zo ziet ie er niet uit. Het monastrio met een prachtig barokke gevel is indrukwekkend. Weer verder, de natuur is hier niet erg bijzonder, soms lijkt het zelfs Nederland met zwart witte koeien in de wei! We dalen weer verder af moeten ineens op de rem want rechts in bocht zien we ineens de brug bij Portomarin. Pas als we de brug over zijn en bij de rotonde met hoge trap die de stad inleidt staan, besluiten we hier te blijven, is dat een last minute planning. Joop zoekt de camping op want die schijnt er een te zijn, maar als we daar pas na een half uur aankomen weten we niet hoe snel we moeten omkeren, er staat niemand en bovendien, wat moet je zover stad uit. We nemen midden in Portomarin een pension met uitzicht op het meer. Mooi stadje waar we heerlijk buiten, jawel, voetbal kijken tussen allemaal Engelsen. Waar ze nou precies voor zijn is niet duidelijk, maar het maakt mij ook niet niet uit want ik heb hier zat te kijken naar wat hier allemaal op te terras gebeurt. Joop geniet van het voetbal, want ja wat zitten we weer op een leuke plek.
-
19 Juni 2014 - 11:06
Toon En Jet:
dit dagboek is 6468 keer bekeken dat wil toch wel wat zeggen, gemiddeld ongeveer 200 keer per dag. Ongeloofelijk maar het is al vaker geschreven het blijft boeien wat Julie zien de mooie foto's en zeker en de mooie verhalen we beleven het zelf mee.
Toppie geniet nog van de laatste km. xxx Toon en Jet -
19 Juni 2014 - 13:57
An&Jos:
Mooi hoor, zwart-witte koeien! Kunnen jullie alvast wennen aan de naderende 'terugkeer' ;-( -
20 Juni 2014 - 15:04
Lisa:
Hoi ome Joop en tante Stephanie
Jullie zijn er bijna, jullie zijn er bijna, maar nog niet helemaal. Kunnen jullie het plaatsje al zien? Of staat het al op bordjes aangegeven, dat betekent vaak dat je er al bijna bent. Vogels in de ochtend zijn ook bij Robin een probleem, zal wel in de familie zitten. Van Robin moest ik vragen of de fietstassen nog schoon zijn, zo nee, dan hadden jullie volgens Robin niet goed genoeg gefietst. En zouden jullie ons een plezier kunnen doen en de zon mee terug nemen als jullie aan de terugreis beginnen? Dat zouden wij hier helemaal niet erg vinden.
xxx
Lisa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
